گزارش دریافتی : روز چهارشنبه دوازدهم می 2010 مصادف با بیست و دوم اردیبهشت 1389 مقابل جاسوس خانهی جمهوری اسلامی ایران جمع کثیری از ایرانیان مقیم لندن از ساعت شش تا هشت عصر تظاهرات اعتراضی برپا کردند.
این تظاهرات با خواست آزادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و در اعتراض به اعدام ناعادلانهی چهار تن از مبارزین خلق کرد به نامهای فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی ، فرهاد وکیلی ، علی حیدریان ، مهدی اسلامیان و هزاران انسانی که طی سی و یک سال گذشته در بیدادگاههای جمهوری فاشیست اسلامی محکوم به مرگ شده و یا در درگیریها و سرکوبهای خیابانی جان خود را ازدست دادند.
شرکتکنندگان در این تظاهرات از سازمانها و احزاب مختلفی گرد هم آمده بودند. آنان در کنار یکدیگر خشم و نفرت خود را با شعارهایی که کلیت جمهوری فاشیست اسلامی را نشانه گرفته بود، نشان دادند و همچنین حضور پررنگشان نشان همبستگی با خلق غیور و قهرمان کردستان و به ویژه خانوادههای عزیزان از دست رفته بود.
شعارها از طرف شرکت کنندگان محکم و کوبنده فریاد میشد. این اتحاد که در جمع شرکتکنندگان موج میزد مامورین سفارت را به لرزه انداخته بود، بهطوری که یکی از مامورین سفارت برای نشان دادن و به رخ کشیدن قدرت تو خالیاش از در سفارت بیرون میآمد و چند لحظهای خود را به مردم نشان میداد. او قصدش فقط تحریک احساسات مردم مبارز بود و میخواست بگوید که از ما نمیترسد، ولی این مامور اگر جرائت داشت بدون حضور نیروهای امنیتی و پلیس ویژه می توانست قدرتش را به نمایش بگذارد. البته بیش از این انتظاری نمیتوان داشت. او جیرهخوار رژیمی است که در سی و یک سال گذشته فقط با زور شلاق، شکنجه، زندان، اعدام و سنگسار و دیگر شیوههای سرکوب که حتی مردم را در زندگی خصوصی راحت نمی گذارند.
شعارهایی که توسط جمع ما متحدانه سر داده می شد از جمله: «فاشیست برو گمشو»،«مزدور برو گمشو»، «جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد» لرزه بر آنان انداخت و تاثیر به سزایی داشت. او دیگر جرائت تکرار نمایش مسخره اش را نداشت.
در این تظاهرات شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» ، «کارگر زندانی آزاد باید گردد»، «جمهوری اسلامی رژیم ارتجاعی مرگت فرا رسیده»، «مرگ بر حکومت ضد زن»، «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، «دانشجو، کارگر اتحاد اتحاد» بیش از پیش سر داده شد.
تظاهرات این روز تنها صحنه کوچکی از همبستگی و همیت مردم ایران با سایر خلقهای قهرمان از جمله کرد، ترک، عرب، بلوچ و … می باشد. بهطوری که این همبستگی باعث شده بود فضای امنیتی سفارت بیش از پیش شدیدتر شود، بهطوری که حضور و کنترل پلیس در بین و اطراف جمعیت کاملا چشمگیر بود.
پری قدمی ـ لندن
2010-05-13
پرواز تا آزادی
این تظاهرات با خواست آزادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و در اعتراض به اعدام ناعادلانهی چهار تن از مبارزین خلق کرد به نامهای فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی ، فرهاد وکیلی ، علی حیدریان ، مهدی اسلامیان و هزاران انسانی که طی سی و یک سال گذشته در بیدادگاههای جمهوری فاشیست اسلامی محکوم به مرگ شده و یا در درگیریها و سرکوبهای خیابانی جان خود را ازدست دادند.
شرکتکنندگان در این تظاهرات از سازمانها و احزاب مختلفی گرد هم آمده بودند. آنان در کنار یکدیگر خشم و نفرت خود را با شعارهایی که کلیت جمهوری فاشیست اسلامی را نشانه گرفته بود، نشان دادند و همچنین حضور پررنگشان نشان همبستگی با خلق غیور و قهرمان کردستان و به ویژه خانوادههای عزیزان از دست رفته بود.
شعارها از طرف شرکت کنندگان محکم و کوبنده فریاد میشد. این اتحاد که در جمع شرکتکنندگان موج میزد مامورین سفارت را به لرزه انداخته بود، بهطوری که یکی از مامورین سفارت برای نشان دادن و به رخ کشیدن قدرت تو خالیاش از در سفارت بیرون میآمد و چند لحظهای خود را به مردم نشان میداد. او قصدش فقط تحریک احساسات مردم مبارز بود و میخواست بگوید که از ما نمیترسد، ولی این مامور اگر جرائت داشت بدون حضور نیروهای امنیتی و پلیس ویژه می توانست قدرتش را به نمایش بگذارد. البته بیش از این انتظاری نمیتوان داشت. او جیرهخوار رژیمی است که در سی و یک سال گذشته فقط با زور شلاق، شکنجه، زندان، اعدام و سنگسار و دیگر شیوههای سرکوب که حتی مردم را در زندگی خصوصی راحت نمی گذارند.
شعارهایی که توسط جمع ما متحدانه سر داده می شد از جمله: «فاشیست برو گمشو»،«مزدور برو گمشو»، «جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد» لرزه بر آنان انداخت و تاثیر به سزایی داشت. او دیگر جرائت تکرار نمایش مسخره اش را نداشت.
در این تظاهرات شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» ، «کارگر زندانی آزاد باید گردد»، «جمهوری اسلامی رژیم ارتجاعی مرگت فرا رسیده»، «مرگ بر حکومت ضد زن»، «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، «دانشجو، کارگر اتحاد اتحاد» بیش از پیش سر داده شد.
تظاهرات این روز تنها صحنه کوچکی از همبستگی و همیت مردم ایران با سایر خلقهای قهرمان از جمله کرد، ترک، عرب، بلوچ و … می باشد. بهطوری که این همبستگی باعث شده بود فضای امنیتی سفارت بیش از پیش شدیدتر شود، بهطوری که حضور و کنترل پلیس در بین و اطراف جمعیت کاملا چشمگیر بود.
پری قدمی ـ لندن
2010-05-13
پرواز تا آزادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر